Corneille – een pseudoniem voor Guillaume Van Beverloo – was samen met onder anderen Karel Appel, Constant, Theo Wolvekamp en Anton Rooskens een voortrekker van de CoBrA-beweging, een kunststroming die slechts bestond tussen 1948 en 1951. De beweging bestond uit een los-vaste groep kunstenaars uit Denemarken, België en Nederland, waarvan onderen anderen Pierre Alechinsky, Asger Jorn en Christian Dotremont deel uitmaakten. CoBrA verzette zich tegen de toenmalige canon van de koele, geometrische abstractie in Europa, en trachtte, deels geïnspireerd door het Amerikaanse abstract expressionisme, abstractie en figuratie met elkaar te verenigen. De CoBrAkunstenaars wensten in hun werk een vrije, spontane uitdrukkingswijze te bereiken, waarbij ze wilden terugkeren naar de bron van de creatie. Ze lieten zich daarbij inspireren door tekeningen en schilderijen van kinderen en geesteszieken en door de eigen schildershand als meest spontane scheppende uiting van de individuele persoonlijkheid. Met hun intuïtieve en dikwijls wilde, gestuele werkwijze en beïnvloed door de ideeën van Karl Marx, wilden de CoBrA-kunstenaars tot een kunst komen die niet enkel voor iedereen, maar ook dóór iedereen zou kunnen worden gemaakt, los van rang en stand, en enkel voortspruitend uit de natuurlijke drang tot expressie.
Hoewel Corneille in de eerste plaats bekendheid verwierf als prototypische CoBrA-kunstenaar, was hij tegelijkertijd een zeer eclectische kunstenaar, die er niet voor terugdeinsde om radicaal van stijl en beeldtaal te veranderen als zijn inspiratie en impressies van dat moment hem dat ingaven. Mede hierdoor was hij gedurende zijn lange artistieke carrière – hij stierf pas in 2010 – een van de meest consequente voorvechters van de CoBrA-ideologie die een ongebreidelde, compromisloos vrije verbeelding en expressie voorstond.
