George Segal begon zijn carrière in de jaren ’50 als schilder van abstracte doeken. Al vrij snel realiseerde hij ook sculpturen. In de jaren ’60 maakte de kunstenaar voor het eerst afgietsels van levende modellen. De gietvormen maakte hij met behulp van gipsverband, wat zorgde voor de specifieke textuur van de sculpturen. Deze techniek blies de klassieke beeldhouwkunst nieuw leven in. Omwille van de verwijzingen naar massacultuur en populaire kunst wordt Segals oeuvre tot de popart gerekend.
