Hanne Darboven behoorde tot de eerste generatie conceptuele kunstenaars. Voor haar waren getallen, classificatiesystemen en herhalingen middelen om te schrijven zonder te beschrijven. Haar seriële oeuvre heeft een romantisch, subjectief, bijna obsessief karakter en benadert de realiteit op een abstracte manier. Als een boekhouder probeerde Darboven dag na dag, vel na vel, boek na boek de tijd te overmeesteren of op z’n minst te meten in voor haarzelf functionele maar voor ons ondoorgrondelijke tijdsindelingen. Haar haast dwangneurotische werk vol cijfers, in woorden geschreven getallen en diagrammen omvat duizenden bladzijden.
