Honoré δ’O, geboren als Raf Van Ommeslaege volgde aanvankelijk architectuurstudies in Gent. In het laatste jaar kwam hij tot het besef dat de ruimte ook drager kan zijn van tekeningen en beelden. Deze bewustzijnsswitch zorgde ervoor dat hij anders met de ruimte begon om te gaan en van naam veranderde in 1981. Het duurde echter nog zes jaar voordat de kunstenaar met werk naar buiten kwam. In stilte ging Honoré δ’O op zoek naar zijn positie binnen en houding tegenover de kunstwereld. Deze kenmerkt zich door een grote liefde voor de magie van materie en voor dagelijkse voorwerpen, maar tegelijk staat hij wantrouwig tegenover de ‘objectgerichtheid’ van de kunstwereld en de kunstmarkt. Honoré δ’O weigert dan ook om gefinaliseerde objecten aan te leveren. Hij is meer geïnteresseerd in het proces zelf, dat zich op een bepaald moment in de ruimte voltrekt door de combinatie van materialen en voorwerpen. Zijn associatieve en humorvolle aanpak leidt tot uitwaaierende installaties met een bijzonder open karakter. De bezoeker wordt ondergedompeld in zijn poëtische wereld, gaat ermee in interactie, om zo deel te worden van het werk. De installaties van δ’O manifesteren zich als een web van onderliggende betekenissen en verbanden, waarbij de werkelijkheid voortdurend overgaat in kunst en vice versa.
