Lois Weinberger groeide op in het landelijke Tirol en noemt zichzelf een ‘agricultureel werker’. Planten op braakliggende terreinen vormen het vertrekpunt voor zijn tekeningen, sculpturen, foto’s, teksten en installaties. Weinberger kiest bewust voor wat hij zelf ‘tweederangsnatuur’ noemt, met een centrale rol voor wilde planten. Het romantische beeld van de natuur als primitieve tegenhanger van cultuur is volgens hem een misvatting. In zijn werk laat hij dan ook de grens tussen natuur en cultuur vervagen. Onkruid staat daarbij symbool voor de bedreigde vrije geest en voor het individu dat zijn eigenheid en verbeelding koestert, dwars tegen de norm in.
