Robert Gober bouwt in de late jaren ‘70 zijn eerste sculpturen: poppenhuizen met alles erop en eraan, volledig zelfgemaakt, tot het behangpapier toe. Dit vanuit zijn fascinatie voor waar een ‘huis’ symbool voor staat. Gober, die zich relatief snel uit als homoseksueel, ondersteunt in de jaren ‘80 de acties van Aids Coalition To Unleash Power (ACT UP). Zijn ‘wastafels’ uit die periode staan voor ‘de onmogelijkheid om jezelf te reinigen’. Aansluitend focust Gober ook op andere details uit de huiselijke sfeer: van bedden en deuren tot afvoerputjes. Hij maakt ze met de hand na, maar door de verregaande precisie waarmee hij dat doet, vallen zijn nabootsingen amper te onderscheiden van hun industrieel geproduceerde ‘voorbeelden’. Gobers hyperrealistische namaak wekt een bevreemdend gevoel op.
