Het werk van Sofia Hultén ontstaat uit een onbevangen, experimentele bevraging van alledaagse dingen. De voorwerpen waarvan ze vertrekt, verwerft ze tweedehands, online of vindt ze onder meer op de talrijke bouw- en sloopwerven in het Berlijnse straatbeeld. Ze dragen sporen van hun verleden maar ook verborgen mogelijkheden in zich. Ze vormen hoofdstukken in een verhaal dat Hultén niet alleen terug naar boven tracht te halen maar ook een vervolg wil bieden. Door onze gebruikelijke waarnemingspatronen daarbij te omzeilen, onthult Hultén nieuwe dimensies in de alledaagse voorwerpen waarmee ze aan de slag gaat en scherpt ze ons bewustzijn aan over hoe sterk onze ervaring en interpretatie van tijd en ruimte gebonden is aan de voorwerpen die ons omringen. Veel van Hulténs werken zijn doordenkers. Tegelijk relativeren ze zichzelf met een dosis humor. Het zijn de vruchten van haar overtuiging dat kunst, niet zelden beter dan filosofie of wetenschap, de brug kan vormen tussen abstracte redenering en esthetische ervaring. Daarbij maken haar werken komaf met absolute waarheden en een deterministische visie op de wereld – de regel van oorzaak en gevolg – en pleiten ze voor een genuanceerde en open blik.
