1991
acrylverf op doek en hout, metaal
h. 142 cm x b. 152 cm
2013 legaat Henri Chotteau
NL – Het oeuvre van de autodidact François Morellet vertoont linken met de op art en de kinetische kunst uit de jaren ’60. De dynamiek van de moderne tijd was eerder al in verschillende kunststromingen in de 1ste helft van de 20ste eeuw (o.a. in het futurisme 1909 - 1914) het thema bij uitstek, maar werd nu zowel inhoudelijk als qua vorm zuiver abstract benaderd. Beweging of de illusie van beweging werd een doel op zich. Op art is de afkorting van ‘optical art’ en staat voor kunst waarin wordt geëxperimenteerd met de werking van het oog en de illusie van beweging. Onder meer kennis uit de waarnemingspsychologie wordt erin toegepast. Kinetische kunst maakt gebruik van reële beweging in de ruimte: een object beweegt (aangedreven door een motor, onder invloed van wind…) of kan door de kijker in beweging worden gebracht. Toch kunnen we Morellet geen rasechte op art- of kinetische kunstenaar noemen. Daarvoor mist zijn oeuvre ernst. Zo is ‘Steel Life n° 52’, een wit doek dat uit een stalen kader dreigt te vallen, een humoristische knipoog naar de traditie van het stilleven.
ENG – The oeuvre of the autodidact François Morellet displays affinities with the Op Art and Kinetic Art of the 1960s. The dynamism of the modern era had already been the chief theme of several art movements in the first half of the 21st century (e.g. Futurism, 1909-14), but Morellet now approached both form and content from a purely abstract angle. Movement, or the illusion of it, became an aim in itself. Op Art is the abbreviated form of ‘optical art’ and refers to art that experiments with the way the eye works and the illusion of movement. It makes use, among other things, of a knowledge of the psychology of perception. Kinetic Art uses actual movement in space: an object moves (powered by a motor, or by the wind) or else can be set in motion by the viewer. Even so, we cannot call Morellet a true Op Art artist. His oeuvre lacks the necessary gravity. ‘Steel Life n° 52’, a white canvas threatening to fall out of a steel frame, is a humorous reference to the still-life tradition.
FR – L’œuvre de l’autodidacte François Morellet témoigne de liens avec l’op art et l’art cinétique des années 60. La dynamique de l’époque moderne était déjà le thème par excellence dans divers courants artistiques de la première moitié du 20e siècle (notamment dans le futurisme de 1909-1914), mais était maintenant abordée d’une manière purement abstraite, dans le fond comme dans la forme. Le mouvement ou l’illusion du mouvement était une fin en soi. L’op art ou art optique est un art qui expérimente avec le fonctionnement de l’œil et l’illusion du mouvement, appliquant notamment la psychologie de la perception. L’art cinétique utilise le mouvement réel dans l’espace: un objet bouge (mû par un moteur, sous l’effet du vent...) ou peut être mis en mouvement par le spectateur. On ne peut toutefois pas considérer Morellet comme un véritable représentant de l’art optique car il ne se prend pas suffisamment au sérieux pour cela. ‘Steel Life n°52’, une toile blanche menaçant de tomber d’un cadre en acier, est un clin d’œil à la tradition de la nature morte.
