De schilderkunstige praktijk van Koen van den Broek (°1973, Bree) is sterk beïnvloed door film, fotografie en architectuur. Zijn schilderijen zijn gebaseerd op door hem genomen foto’s van ruimtelijke elementen en markeringen in het (grootstedelijke) landschap: van gekleurde stoepranden of barsten in het wegdek tot schaduwen van lantaarnpalen. Van den Broek zuivert het beeld uit; de menselijke figuur vindt daarin zelden een plaats. Hij zoekt de spanning op tussen figuratie en abstractie, maar ook tussen tradities binnen de Europese en Amerikaanse schilderkunst. Zijn schilderijen zijn een zoektocht naar de essentie van de waarneming. Dit zien we ook in de omvangrijke reeks Torques, die ontstaan is tussen 2011 en 2013. Voor Torque #63 (2013) herneemt van den Broek elementen uit eerdere schilderijen, de kenmerkende borders of stoepranden, en plaatst die op het beeld van een torque. De torque verwijst naar de techniek van een koppeling of een krachtbron die iets, zowel technisch als figuurlijk, kan aandrijven en tegelijk een kantelpunt kan vormen. Het principe van samplen, het in lagen over elkaar plaatsen van verschillende beelden (of muzieklijnen), is het leitmotiv binnen deze reeks. Van den Broek werkte verder op dit idee voor enkele architecturale interventies die uit de reeks voortvloeiden, zoals de gevels van De Garage en het AZ Sint-Maarten, in Mechelen.
