Met de reeks 'The Curated Institution' werpen we dit jaar een brede blik op de notie van cureren als een vorm van institutioneel leiderschap. Hoe kan een instelling worden gecureerd en wat kunnen curatoren doen om institutionele structuren vanuit artistiek oogpunt te veranderen, bij te stellen of te herdenken?
Wie is Luca Lo Pinto?
Luca Lo Pinto (1981) is artistiek directeur van MACRO - Museum voor Hedendaagse Kunst van Rome. Van 2014 tot 2019 werkte hij als curator van Kunsthalle Wien. Hij is medeoprichter van het tijdschrift en de uitgeverij NERO. Hij produceerde een reeks solotentoonstellingen met kunstenaars als Simone Forti, Nathalie du Pasquier, Jason Dodge, Tony Cokes, Cinzia Ruggeri, Camille Henrot, Olaf Nicolai, Pierre Bismuth, Babette Mangolte, Lawrence Weiner, Gelatin&Liam Gillick, Charlemagne Palestine en publicaties met Emilio Prini, Mario Garcia Torres en Mario Diacono. Andere curatoriële projecten omvatten Io, Luca Vitone (PAC, Milaan),16e Art Quadriennale (Palazzo delle Esposizioni, Rome), Le Regole del Gioco (Achille Castiglioni Studio-Museum, Milaan); Trapped in the closet (Carnegie Library/FRAC Champagne Ardenne, Reims), Antigrazioso (Palais de Toyko, Parijs); AnderSennoSogno (H. C. Andersen Museum, Rome); D'après Giorgio (Stichting Giorgio de Chirico, Rome); Conversation Pieces (Mario Praz Museum, Rome). Zijn essays zijn gepubliceerd in vele catalogi en internationale tijdschriften. In 2012 redigeerde hij het boek Documenta 1955-2012. Het eindeloze verhaal van twee geliefden.
