Good Boy Bad Boy

NL – Bruce Nauman hanteert een experimentele, onderzoekende en zeer directe beeldtaal. Bekend zijn zijn kleurrijke neonwerken die uit eenvoudige teksten of catchy oneliners bestaan. Het literaire aspect neemt een belangrijke plaats in zijn oeuvre in. Beïnvloed door Wittgenstein onderzoekt Nauman wat er gebeurt wanneer taalcodes onderuit worden gehaald. Voor de tentoonstelling ‘Chambres d'Amis’ in 1986 presenteerde Nauman een geheel van drie werken. In de inkomhal van een privéwoning installeerde hij het geluidswerk ‘100 Leef en Sterf’. Bovenaan de trap kwam een neonwerk met een opgehangen man, dat eveneens verwijst naar leven en dood. In de woonkamer plaatste hij het videowerk ‘Good boy Bad boy’. In dit werk herhalen twee acteurs op afzonderlijke tv-schermen steeds dezelfde serie moraliserende zinnen, eerst monotoon, daarna steeds meer geëmotioneerd. De taalspelletjes en herhaling zijn in dit werk essentieel om de aard van taal en de perceptie ervan te achterhalen.

ENG – Bruce Nauman employs an experimental, investigative and very direct visual idiom. We are familiar with his colourful neon works consisting of simple texts and catchy one-liners. The literary aspect plays an important part in his oeuvre. Having been influenced by Wittgenstein, Nauman examines what happens when linguistic codes are undermined. For the exhibition ‘Chambres d’Amis’ in 1986, Nauman presented a set of three works. In the entrance hall of a private house he installed the sound work ‘100 Leef en Sterf’. At the top of the stairs was a work in neon showing a hanged man, which also refers to life and death. In the living room he installed the video work ‘Good Boy Bad Boy’, in which two actors on separate TV screens continually repeat the same series of moralizing phrases, first in a monotone, and then with more emotion. In this work, the language games and repetition are essential to discovering the nature of language and its perception.

FR – Le langage esthétique de Bruce Nauman est expérimental, investigateur et très direct. L’artiste est connu pour ses néons de couleurs constitués de textes simples et de phrases accrocheuses. L’aspect littéraire prend une place importante dans son œuvre. Influencé par Wittgenstein, Nauman s’interroge sur ce qui se produit lorsqu’on déboulonne les codes du langage. Pour l’exposition ‘Chambres d’Amis’ en 1986, Nauman avait présenté dans une maison privée un ensemble de trois œuvres: l’œuvre acoustique ‘100 Leef en Sterf’, dans le hall d’entrée, un néon d’un pendu au-dessus de l’escalier, autre référence à la vie et la mort, et sa vidéo ‘Good Boy Bad Boy’ dans le salon. Dans cette œuvre, deux acteurs débitent sur des écrans de télévision la même série de phrases moralisantes, d’abord sur un ton monotone, puis toujours avec plus d’émotion. Les jeux de mots et les répétitions sont ici essentiels pour comprendre la nature du langage et sa perception.