1986
gelatinezilverdruk op papier, hout
variabele afmetingen
1986 bruikleen privé-collectie
NL – Jan Vercruysse legt in zijn werk een sterke nadruk op filosofische en kunsthistorische aspecten, met poëtische referenties en een grote esthetiek. Zijn werken vertrekken van herkenbare vormen, materialen en stijlen, maar krijgen een mythisch aura van perfectie en ongrijpbaarheid. Voor ‘Chambres d'Amis’ plaatst Vercruysse een foto naast zijn lege lijst. Met deze eenvoudige objecten creëert hij een driedimensionaal stilleven en refereert hij aan het verlies van wat ooit was. Zoals ook in zijn andere werk integreert Vercruysse hier theatrale elementen en verwijzingen naar andere kunstdisciplines, waaronder de muziek. Om zich af te zetten tegen de consumptiemaatschappij gebruikt hij kostbare materialen die een sfeer van authenticiteit en duurzaamheid oproepen en die uitnodigen tot reflectie en rust.
ENG – In his work, Jan Vercruysse particularly emphasises philosophical and art history elements using poetic references and a great sense of aesthetics. His works are based on recognisable forms, materials and styles, but he gives them a mythical aura of perfection and intangibility. For ‘Chambres d’Amis’ he mounted a photo alongside its empty frame. By means of these simple objects he creates a three-dimensional still-life and refers to the loss of what once was. Here, as in his other work, Vercruysse incorporates theatrical elements and references to other artistic disciplines, including music. Reacting against the consumer society, he uses precious materials that evoke an atmosphere of authenticity and durability and which form an invitation to reflection and tranquillity.
FR – Jan Vercruysse met l’accent dans son œuvre sur les aspects philosophiques et historiques de l’art, avec des références poétiques et une grande esthétique. Ses œuvres relèvent de formes, de matériaux et de styles identifiables, mais prennent une aura mythique de perfection et d’impondérabilité. Vercruysse avait placé pour ‘Chambres d’Amis’ une photo à côté de son cadre vide. Il crée avec ces objets simples une nature morte tridimensionnelle qui évoque la perte de ce qui n’est plus. Comme dans ses autres œuvres, Vercruysse intègre ici des éléments théâtraux et des références à d’autres disciplines artistiques, dont la musique. Pour s’insurger contre la société de consommation, il utilise des matériaux précieux évocateurs d’authenticité et de durabilité et qui invitent à la réflexion et à la sérénité.
