Over 'Madonnenfigur' van Katharina Fritsch
Maria
Wees gegroet,
langs Vlaamse wegen
honderden, misschien wel duizenden,
van smarten en van weeën, vol van genade
in stenen huisjes, op dressoirs met vrouwentongen,
tussen verstofte gipsen mopshondjes
met glazen oogjes
en soms in kringloopwinkels, de Heer is met u
maar in dit stenen paleis met hoofdletter-Kunst
gezegend, Heilige Maria, staat gij in het geel,
Moeder van God, voor de zon die niet wil schijnen,
bid voor ons, zondaars, voor de sulfer die warmte brengt.
Gij zijt gezegend onder de vrouwen,
voor de passie die fluo uit uw geverfde mantel straalt,
oermoeder van gips, de vrucht van uw schoot
en in de emmer naast het dressoir drijven,
Heilige Maria, moeder van God,
alleen nog twee paar glazen oogjes.
Gips lost op, gips vergaat,
‘Ik wou dat ik twee hondjes was,’
Bid voor ons,
nunc et in hora mortis nostrae.
Amen.
- Jennifer Vrielinck
Over 'Fucking Flanders' van Thierry De Cordier
(vaar)wel
Hier ben ik weer, vast aan zee
Dezelfde golven die komen en gaan
Op en neer
Zo gebeurd het weer
Eb en vloed
Dezelfde gevoelens die komen en gaan
Hier ben ik weer
Vast.
- Febe Vandebroek
Over 'Neither Forget your Legs' van Allen Jones
Dame met plooitjes
Je loopt drukte
met hakjes
van elegantie
Je rokje zwiept
de tijd
te snel vooruit
Je plooit
het leven
tot kniehoogte
Je lift
het roze
naar blauw
Opzij
voor
de dame met plooitjes.
- Sabine Matthijs
Over 'Zonder titel' van Englebert Van Anderlecht
Schilderblues
Ik herinner me goed wat er gebeurde toen
ik bij jou thuis de muren knaloranje verfde.
Blikken konden doden. Je verving meteen
het slot op je deur, ik kwam er niet meer in.
Ik ben nu aan een portret van jou begonnen
en sta voor de keuze: maak ik je mooier dan
je bent of maak ik je mooier dan je bent? Ik
neem geen risico, mijn kwast kent de weg.
Vorig jaar schilderde ik zeven winters op
één doek, niemand die het doorhad. Het
overkomt me steeds vaker: ik grijp een kat
bij de staart en doe alsof het een hond is.
Als je met de werkelijkheid kunt spelen,
maakt dat het leven een stuk eenvoudiger.
Een mens is niet langer een mens, een vis
wordt een vogel. Vraag maar aan Picasso.
- Onno-Sven Tromp
Over 'Geen gezeik iedereen rijk' van Leo Copers
Goud
goud,
zwaar en koud.
het staat in de hoek,
het was stout.
het goud,
deed steeds iets fout.
reeds verkoos ik
palissanderhout,
want de waarde van goud,
laat me koud.
- Elias Vanhoutte, Charlotte Beke, Tijn Vandermassen
Over 'Vlaanderen verdronken' van Thierry De Cordier
langer dan geleden
verder dan gedachten
eb je uit ons heden
kon dit niet verwachten
toch blijf ik steeds weer denken
staren
tranen
voel ik soms dan toch
heel voor even
jou kort en weer zo vrolijk
langs mij voorbij passeren
- uma shanti dew
Over 'De Wachter' van Marcel Maeyer
nu zal net als gisteren
en ook als morgen
ooit in het verleden
zijn verborgen
en nu was daarstraks
een toekomstverhaal
en later een heden
in voltooid verleden taal
maar toekomst en verleden
staan ver van mij
dus wat nu is, is nu
en ook dat is voorbij
- Margo Lenaers
Over 'Toccata en fuga (Grote stad)' van Vic Gentils
Versnipperd, elk apart
de stenen die gebouwen vormen
van huizen als een dode huid
zonder het leven dat ze bewoond.
Kamers als een kloppend hart
met eenheid, maar uniform
Hoe deur en raam als open ogen.
verbinding maken door het licht
door duisternis omkaderd.
Hoe velen samen één kunnen zijn
en duisternis juist licht laat leven.
- Oona De Rave
