1970
16 mm film overgezet naar digitaal bestand (zwart-wit, stil)
22 min
s.d. schenking
NL – Joseph Beuys geloofde dat kunst effectief het alledaagse leven kan veranderen. Zijn dramatische acties en lezingen hadden tot doel het bewustzijn te transformeren. “Er moet een revolutie komen van het menselijke denken”, aldus Beuys. “Revolutie vindt eerst en vooral plaats in de mens zelf.” ‘Transsibirische Bahn’ is een van de vroege films van Beuys. Het treinspoor uit de titel illustreert voor Beuys de link tussen West en Oost en de overbrugging van de historisch gecreëerde verschillen tussen de grote wereldculturen. Dit werk is tegelijk een ode aan het verleden én een startschot voor een nieuwe tijd. De camera slingert dronken over Beuys’ installatie terwijl de kunstenaar zelf verschijnt in een excentrieke bontjas.
ENG – Joseph Beuys believed in the art’s potential to literally change everyday life. His dramatic performances and lectures were intended to transform our consciousness. “There needs to be a revolution of the human mind,” said Beuys. “Revolution starts within us.” ‘Transsibirische Bahn’ is one of Beuys’s earlier films. According to Beuys, the train rail in the title illustrates the link between West and East and the bridge that spans the historically shaped differences between large world cultures. At the same time, this work is an ode to the past as a starting signal for a new era. The camera sways, as if drunken, around Beuys’s installation while the artist himself appears in an eccentric fur coat.
FR – Joseph Beuys croyait en un art qui transforme le quotidien. Ses actions et exposés dramatiques avaient pour but de modifier l’état de conscience. “Il faut une révolution de la pensée humaine”, disait Beuys. “La révolution se passe en premier lieu dans l’homme.” ‘Transsibirische Bahn’ est un des premiers films de Beuys. Le rail de chemin de fer du titre illustre pour Beuys le lien entre l’Ouest et l’Est et la passerelle jetée entre les différences entre les cultures du monde créées par l’Histoire. Cette œuvre est en même temps une ode au passé et le signal de départ d’une époque nouvelle. La caméra flotte librement au-dessus de l’installation de Beuys pendant que l’artiste apparaît dans un extravagant manteau de fourrure.
