“Elke dag een nieuw idee.” Met deze uitspraak nam Leo Copers sinds eind jaren ‘60 afstand van zijn conceptuele tijdgenoten. Copers plaatst niet de consistentie van ideëen centraal, maar net de onberekenbare grilligheid ervan. In tegenstelling tot de conceptkunstenaars stopt het creëren van een kunstwerk voor hem niet bij de vondst van een nieuw idee. Hij beschouwt de materiële uitwerking ervan als essentieel. Copers staat bekend om zijn kritische en vaak ironische commentaar op de kunstwereld. Een rode draad in zijn oeuvre vormen assemblages van alledaagse dingen. Door die op een verrassende manier met elkaar te combineren en hun context minimaal te wijzigen, ontstaat een vervreemdend effect en creëert Copers nieuwe, prikkelende betekenissen.
